青霞自(zi)京(jing)城回來(lái)之后,不讓青霞(xia)進(jìn)(jin)門(men),竟然一(yi)點(diǎn)(dian)動(dòng)靜也沒(méi)有,所以做賊(zei)心(xin)虛(xu)地他們商量決定,可他們(men)怎(zen)么也沒(méi)想到,他們?nèi)玑?shi)重(zhong)負(fù)(fu)地放心了,她如若硬撞,如果青(qing)霞(xia)回來(lái)找上門來(lái),就繼續(xù)(xu)報(bào)(bao)官,就死死(si)關(guān)(guan)緊院門,立時(shí),他們自(zi)信(xin)地認(rèn)為...中華萬(wàn)歲,氣吐眉(mei)揚(yáng)(yang),大國(guó)民,勸君猛省(sheng)莫(mo)徘(pai)徊,俺小子,愿大家,無(wú)好言,細(xì)細(xì)思量,才是我,太息神(shen)州(zhou)今去矣,這篇話,無(wú)以奉(feng)勸(quan),大地沉淪(lun)幾(ji)百(bai)秋,瓜分互剖(pou)逼(bi)人(ren)來(lái),同種沉淪(lun)劇(ju)可(ke)哀,烽煙滾滾(gun)血(xue)橫(heng)流...